Kort eerbetoon uitgesproken op de afscheidsviering van Karel Baeck
Geboren te Opdorp op maandag 28 april 1941 – Vredig ingeslapen te Dendermonde op zondag 23 februari 2025 op 83-jarige leeftijd
Beste Karel,
Je was administrateur-generaal van de Rijksdienst voor Arbeidsvoorziening (RVA) toen ik in 1991 als 30-jarige de Kruispuntbank van de Sociale Zekerheid (KSZ) mocht opstarten. Je was toen reeds een zeer gezaghebbende pionier in modern overheidsmanagement. Je geloofde enorm in de mogelijkheden van digitalisering om de burgers een betere dienstverlening en sociale bescherming te geven, én om de werkingskost van de overheid te beheersen. Je had niet alleen zeer vooruitstrevende ideeën, maar wist ze ook vorm te geven. Je bestuurde de RVA vanuit een cockpit vol meetinstrumenten waarin zowel de relevante maatschappelijke evoluties als het bereiken van de vastgelegde doelstellingen werden opgevolgd. Je voerde methoden in om de kwaliteit van de dienstverlening voordtdurend te verhogen en de risico’s te beheersen. Het werd de standaard voor vele andere overheidsdiensten. Je was doorheen je hele loopbaan en ook nog daarna een geweldige coach en inspiratiebron voor velen, ook voor mij.
Als ik ergens over twijfelde, kon ik steeds bij jou terecht als klankbord. Je warmte, je waardevolle goede raad en vooral de manier waarop je mezelf aanzette tot outside the box denken, maakten dat ik na elk gesprek terug de rust en kracht vond om met de sociale partners en de collega’s verder te bouwen aan de nodige hervormingen in het belang van burgers en werkgevers. Je leerde me ‘hoe ver ik te ver kon gaan’ in veranderingen, met respect voor alle stakeholders.
Of het nu was als leidend ambtenaar van de RVA, als beheerder van de Kruispuntbank, Smals of Familiehulp, als voorzitter van het College van Openbare Instellingen van Sociale Zekerheid, overal waar ik je ontmoette, Karel, wist je met scherpe inzichten, grondige dossierkennis en efficiënte werkmethoden een ploeg te smeden die zichzelf oversteeg. Altijd onbaatzuchtig in het algemeen belang. Je gaf medewerkers en collega’s enorme kansen, was streng maar rechtvaardig. Je was in 2001 zeer verdiend één van de eersten die werd uitgeroepen tot Vlaamse overheidsmanager van het jaar.
In 2006 mochten Karel, Pierre Vandervorst, de collega van de Rijksdienst voor Sociale Zekerheid (RSZ), en ikzelf in New York de prestigieuze United Nations Public Service Award in ontvangst nemen. Een erkenning, als wereldwijde best practice, van de sectorbrede informatisering van de verwerkingsprocessen in de Belgische sociale sector. Het resultaat van jarenlange doorzetting in hecht ploegverband. Het deed me groot plezier Karel te mogen zien glunderen bij deze, nu ook internationale erkenning.
En bij zijn pensionering bij de RVA in 2009 was Karel terecht ongelooflijk fier dat de RVA, die hij bijna 30 jaar had geleid, door de European Foundation for Quality Management de hoogste erkenning “Recognized for excellence – Five Stars” had gekregen. Het was de eerste keer dat dat in België gebeurde voor een openbare dienst. Dat was het cadeau van ‘civil servant’ Karel aan zijn opvolgers en de maatschappij.
Doorheen de jaren zijn Karel en Kris ook privé uitgegroeid tot hechte vrienden waarnaar ook onze kinderen opkeken. “Karel Baeck, dat is toch die heel vriendelijke en grappige meneer met dat rode petje, hé”, zei onze jongste dochter ooit – haar herinnering aan een gezamenlijk dagje aan zee. Karel droeg zijn gezin en zijn vrienden diep in zijn hart.
Dank je, Karel, namens alle collega’s en medewerkers van de instellingen van sociale zekerheid voor de jarenlange schitterende samenwerking en vriendschap. Dank je voor de wijsheid, de daadkracht en de ontwapenende rust en verbinding die je bracht. We gaan je missen.
Tot slot. Er zijn mensen die profiteren of pluimen op hun hoed steken die ze niet verdienen, maar er zijn ook mensen die de boel draaiende houden, en belangeloos, niet aflatend, het maatschappelijk weefsel van aftakeling behoeden. Karel was absoluut van de laatste soort. Wie een zweem van belangenvermenging vertoonde, werd zonder medelijden afgevoerd. Integriteit, intellectuele en morele eerlijkheid waren voor Karel het hoogste goed. Je wordt er niet rijk mee, maar het is het privilegie van de integere man te mogen heengaan uitsluitend omringd door mensen die hem oprecht genegen zijn.
Slaap zacht, Karel.